இந்திய சினிமாவில் காதல் கதைகளுக்கு பஞ்சமில்லை. நாயகனும் நாயகி சந்தித்து, காதலிக்கலாமா வேண்டாமா என யோசித்து, பின் காதல் செய்வதுதான் இந்திய படங்களின் வழக்கமான திரைக்கதை. அந்தவகையில், யே ஜவானி ஹே தீவானி எந்த வகையில் மாறுபட்டிருகிறது என்று பார்க்கலாம்.

கபீர் (ரன்பீர் கபூர்), அவி (ஆதித்யா ராய் கபுர்), அதித்தி (கல்கி கோய்ச்லின்) ஆகிய மூவரும் நெருங்கிய நண்பர்கள். விடுமுறையை கழிக்க மணாலி செல்லலாம் என முடிவெடுகின்றனர். இவர்கள் பயணத்தில் வந்து இணைகிறார் நைனா (தீபிகா படுகோனே). நைனா மருத்துவ கல்லூரி மாணவி. மிகுந்த கட்டுபாட்டுடன் வளர்க்கப் பட்டவள். எந்நேரமும் படிப்புதான். சுற்றுலா சென்ற இடத்தில் கூட படிக்கும் அளவுக்கு, அவள் ஒரு படிப்பாளி. ஆனால் வாழ்கையின் ஒவ்வொரு தருணத்தையும் அனுபவித்து வாழ்கிறவன் கபீர். எதைப் பற்றியும் அலட்டிக் கொள்ளாதவன். யாருக்காகவும் எதற்காகவும் தன்னை மாற்றிகொள்ள விரும்பாதவன். உலகம் முழுவதும் சுற்ற வேண்டும் என்ற ஆசைகொண்டவன். காதல், திருமணம் போன்றவற்றில் அவனுக்கு துளியும் ஆர்வமில்லை. அவன் நைனாவிற்கு, வாழ்கையை ரசிக்க சொல்லிக் கொடுக்கிறான். வாழ்வின் ஆழகான தருணங்களை கொண்டாட கற்றுத் தருகிறான். அவனின், தூய்மையான குணத்தை கண்டு அவனிடம் தன் உள்ளத்தை பறிகொடுக்கிறாள் நைனா. காதலை சொல்லலாம் என அவள் முடிவு செய்யும்போது, கபீர் மேற்படிபிற்காக வெளிநாடு செல்கிறான். வருடங்கள் உருண்டோடுகின்றன. நைனா டாக்டர் ஆகிறாள். கபீர் வெளிநாட்டில், தொலைகாட்சியில் ஒளிபதிவாளராகிறான். எட்டு வருடங்களுக்கு பின், அதித்தியின் திருமணத்தில், அவர்கள் மீண்டும் சந்திக்கிறார்கள். இப்போது, கபீருக்கு நைனாவின் மீது காதல் மலர்கிறது. ஆனால் சந்தர்ப்பங்கள் அவர்களை மீண்டும் பிரித்து வைக்கிறது. இறுதியில் அவர்கள் இணைந்தார்களா இல்லையா என்பதே படத்தின் கதை.

ஒருவகையில், படத்தின் கதை என்னமோ சம்ப்ரதாயமான காதல் கதைதான். ஆனால் திரைக்கதை தொய்வின்றி நகர்வாதால் சலிப்பு தட்டவில்லை. மேலும் படத்தில் பல திறமையான நடிகர்கள் நடித்திருப்பதால் படம் பார்ப்பதற்கு சுவாரஸ்யமாக இருக்கிறது. படத்தின் கதாநாயகனான ரன்பீர் கபூர், தன் மீதிருக்கும் சாக்லேட் கதாநாயகன் முத்திரையை உடைக்க விரும்பவில்லை போலும். அதனால் தான் இந்த படத்திலும் ஜாலியான கதாபாத்திரத்தையே ஏற்று நடித்திருக்கிறார். எப்போதும் தன்னை பற்றி மட்டுமே கவலைப்படும் சுயநலமிக்க கதாபாத்திரத்தில் மிகவும் சிறப்பாக நடித்திருக்கிறார்.

அவருடன் போட்டி போட்டு நடித்திருக்கிறார் தீபிகா படுகோனே. எப்போதும் தயக்கத்துடனேயே வலம்வரும் கதாபாத்திரம் இவருடையது. தீபிகா தன் முந்தைய படங்களை விட மிகவும் சிறப்பாக நடித்திருக்கிறார். உண்மையில் இவர் சிறப்பாக நடித்த முதல் படம் இதுதான் என்று கூட சொல்லலாம். இவரைப் போல் சிறப்பாக நடித்திருக்கும் இன்னொரு நடிகை கல்கி கோய்ச்லின். இவர்களை தவிர படத்தில் பெரிய ஸ்டார் பட்டாளமே உண்டு. அனைவரும் தங்கள் கதாபாத்திரங்களுக்கு நியாயம் செய்திருக்கிறார்கள். கபீரின், பொறுப்பான-அமைதியான தந்தையாக வாழ்ந்திருக்கிறார் பரூக் ஷேக். அவரை போன்ற சிறந்த நடிகரை இன்னும் சரிவர பயன்படுத்திக் கொண்டிருக்கலாம்.

படத்தை எழுதி இயக்கியிருப்பவர். அயன் முகர்ஜி. இவர் தன் முந்தைய படமான, ‘வேக் அப் சித்’யிலிருந்து முற்றிலும் மாறுபட்ட வகையில் இந்த படத்தை உருவாக்கியிருக்கிறார். படத்தின் மிகப் பெரிய பலம், வசனம். இந்த படத்தை ஒரு பீல் குட் படமாக உருவாக்கியதில், வசனத்திற்கு முக்கிய பங்குண்டு. படத்தை திறம்பட ஒளிப்பதிவு செய்திருப்பவர் மணிகண்டன். படத்தில் இடம்பெறும் பிரம்மாண்டமான திருமண கொண்டாட்டங்களையும், குழுமையான காஷ்மீரையும் இவரது கேமரா அழகாக படம்பிடித்திருக்கிறது.

படத்தை தயாரித்தவர் கரன் ஜோகர் என்பதாலோ என்னவோ படத்தில் கரன் ஜோஹரின் முத்திரைகள் நிறைய இருக்கின்றன. பிரம்மாண்டமான நடனக்காட்சிகள், துள்ளலான பாடல்கள் என் கரன் ஜோஹர் படங்களுக்கே உரித்தான மசாலா காட்சிகள் படத்தில் நிறைய உள்ளன. அதனால் அயன் முகர்ஜியின் ஸ்டைல் இந்த படத்தில் இருக்கும் என்று எதிர்பார்பவர்களுக்கு ஏமாற்றமே மிஞ்சும்.

இளைஞர்களைப் பற்றிய கதை எனினும், படத்தில் செண்டிமெண்ட் காட்சிகளுக்கும் பஞ்சமில்லை. மேலும், காதல் காட்சிகளை விட, கபீரும் அவனது நண்பர்களும் அடிக்கும் லூட்டிகள் அதிக சுவாரஸ்யம் நிறைந்ததாக இருக்கிறது. இறுதியில், படம் சொல்லும் கருத்து, உங்கள் வாழ்கையை உங்களுக்கு பிடித்தமாதிரி வாழுங்கள் என்பதே. மொத்தத்தில் இது ஒரு நல்ல பொழுதுபோக்கு சித்திரம். படத்தின் நீளத்தையும் சற்று குறைத்திருந்தால் படம் இன்னும் சுவாரஸ்யமாக இருந்திருக்கும்.